احساس افسردگی و ناامیدی

[latif]

سلام
من 26 سالمه و تو یه شرکت خصوصی کار میکنم. چند وقته احساس افسردگی و نا امیدی شدید دارم، احساس میکنم به اون چیزایی که میخواستم نرسیدم. اغلب اوقات به مدت زیاد تو فکر فرو میرم. به آینده هیچ امیدی ندارم و فقط کار میکنم که کارمو از دست ندم. به خودم میگم شاید انتظاراتم از زندگی زیاده، ولی من خیلی کم توقعم و خودمو از همه چیز محروم کردم که به اصطلاح پر خرج نباشم و باعث دردسر خانواده نشم، تا جاییکه احساس میکنم داشتن خیلی چیزا تو دوران گذشته واسم عقده شده و قدرت انتخابمو تو همه چیز از دست دادم. همیشه ترید دارم. حواس پرت شدم و بیشتر کارام و مجبور میشم چندبار تکرار کنم. 15 ساله که پدر و مادرم از هم جدا شدن و از همون موقع شور و حالم و شیطنت هام خیلی کم شد، ولی تازگیا دچار روزمرگی شدید شدمو، خیلی احساس تنهایی میکنم. فقط روزهارو به اجبار سپری میکنم. هیچ امیدی به فردا ندارم و فقط به گذشته فکر میکنم با ای کاش های فراوان...
خوشحال میشم اگه یکی کمکم کنه...

[Shadi.hedayat]

سلام. من نمیدونم آقا هستین یاخانم ولی به نظر من شما اگه تو کارکردن به خودتون فشار نیارین بدون شک از استرس شغلی تون کاسته میشه. سعی کنین تا جایی که میتونین ساعاتی رو تو محل کارتون به استراحت اختصاص بدین.مثلا چای یا میوه یاهرچی که دوست داشتین میل کنین ولی توصیه می کنم با همکاران باشه که واستون خیلی مفید میشه. از افرادی هم که تو محل کارتون بهتون استرس وارد می کنن توصیه می کنم ازشون دور بشین. وقتی هم میرین خونه حتما یه دوش بگیرین. ترانه شاد گوش بدین. در ماه دوسه روز هم به مرخصی اختصاص بدین و برنامه ای بریزین و با خانواده یا دوست یا دوستاتون برین تفریح یا خرید و کلا به کارهای موردعلاقه تون بپردازین. کلام آخر اینکه مدام این جمله های مثبت و پرانرژی رو با خودتون هر روز تکرار کنین: «من حالم عالیه و خیلی هم خوشحالم»، «خدایا هزار مرتبه شکرت»، «من فوق العاده ام»، « من حق دارم شاد باشم» و و و و ... فقط توجه داشته باشید از جمله هایی که توش «دوست ندارم» هست جدا خودداری کنید و به جاش بگویید: من دوست دارم ....هرگزنگویید: مثلا من دوست ندارم شغلم را ازدست دهم. به جاش بگویید: «من دوست دارم در کارم موفق ترین باشم» میتونین تو یه برگه کاغذ هم بنویسیشون ولی حواستون باشه حتی نزدیک ترین دوستتونم جمله هاتونو نبینن چون اثرش از بین میره.این ها توصیه من بودن. با آرزوی موفقیت.

[latif]

سلام. من نمیدونم آقا هستین یاخانم ولی به نظر من شما اگه تو کارکردن به خودتون فشار نیارین بدون شک از استرس شغلی تون کاسته میشه. سعی کنین تا جایی که میتونین ساعاتی رو تو محل کارتون به استراحت اختصاص بدین.مثلا چای یا میوه یاهرچی که دوست داشتین میل کنین ولی توصیه می کنم با همکاران باشه که واستون خیلی مفید میشه. از افرادی هم که تو محل کارتون بهتون استرس وارد می کنن توصیه می کنم ازشون دور بشین. وقتی هم میرین خونه حتما یه دوش بگیرین. ترانه شاد گوش بدین. در ماه دوسه روز هم به مرخصی اختصاص بدین و برنامه ای بریزین و با خانواده یا دوست یا دوستاتون برین تفریح یا خرید و کلا به کارهای موردعلاقه تون بپردازین. کلام آخر اینکه مدام این جمله های مثبت و پرانرژی رو با خودتون هر روز تکرار کنین: «من حالم عالیه و خیلی هم خوشحالم»، «خدایا هزار مرتبه شکرت»، «من فوق العاده ام»، « من حق دارم شاد باشم» و و و و ... فقط توجه داشته باشید از جمله هایی که توش «دوست ندارم» هست جدا خودداری کنید و به جاش بگویید: من دوست دارم ....هرگزنگویید: مثلا من دوست ندارم شغلم را ازدست دهم. به جاش بگویید: «من دوست دارم در کارم موفق ترین باشم» میتونین تو یه برگه کاغذ هم بنویسیشون ولی حواستون باشه حتی نزدیک ترین دوستتونم جمله هاتونو نبینن چون اثرش از بین میره.این ها توصیه من بودن. با آرزوی موفقیت.

سلام مجدد
اولا تشکر میکنم از اینکه به پیام من پاسخ دادید، این باعث دلگرمی من شد. من آقا هستم... توصیه هاتون خیلی کاربردی و مفید هستن ولی این کارها واسه من فقط بعنوان مسکن برای همون لحظه خوبه، مثلا وقتی با دوستامم خوشحالم ولی به محض اینکه ازشون جدا میشم دوباره غم و غصه میاد سراغم. اینکه بگم من خیلی خوشبختم در حالیکه هیچ انگیزه ای ندارم خیلی سخته! ولی بازم خدارو شکر بخاطر همه چیزهایی که بهم داده، سلامتی، روزی حلال، مادرم (که میخوام دنیا بدون اون نباشه) و همه چیزای دیگه.... . یه بار این روش کاغذو امتحان کردم ولی از ترس اینکه کسی ببینش پارش کردم ریختم دور! <بازم ممنون از پاسختون>

[عطیه جوجو]

سلام علیکم
دوست عزیز مشکل ما آدما اینه که سخت میگیریم....پس سخت میگذره...هیچ وقت رله نیستیم...خوب حالا بقیه بفهمن که شما با این کارت داری به خودت انگیزه میدی...این کجاش ترس داره...؟؟؟؟
اگه میخوای این مشکلو از بیخ و بن حل کنی با یه دختر که دوسش داری ازدواج کن...
اگه نع که...
ببین به این فک کن آخه چرا من باید اینقد نا امید باشم....؟مگه چی ده...؟من تا کی میخوام اینجوری ادامه بدم....؟بعد بزن تو فاز بیخیالی....من همیشه به خودم میگم مگه قرار چند بار به این سنم برگردم پس باید الان عشق و حال کنم....ودر آخر توکل کن به الله....

[latif]

سلام علیکم
دوست عزیز مشکل ما آدما اینه که سخت میگیریم....پس سخت میگذره...هیچ وقت رله نیستیم...خوب حالا بقیه بفهمن که شما با این کارت داری به خودت انگیزه میدی...این کجاش ترس داره...؟؟؟؟
اگه میخوای این مشکلو از بیخ و بن حل کنی با یه دختر که دوسش داری ازدواج کن...
اگه نع که...
ببین به این فک کن آخه چرا من باید اینقد نا امید باشم....؟مگه چی ده...؟من تا کی میخوام اینجوری ادامه بدم....؟بعد بزن تو فاز بیخیالی....من همیشه به خودم میگم مگه قرار چند بار به این سنم برگردم پس باید الان عشق و حال کنم....ودر آخر توکل کن به الله....

سلام عزیزم
من فک میکنم بلند پروازی هم میتونه یکی از دلایل موفق نبودن در نهایت افسردگی بشه. آخه میدونی من یه مقدار ایده آل گرا هستم، یعنی همه چیزو خوب و کامل میخوام. اگه تو یه کار بزرگ، یه قسمت کوچیکش و درست انجام ندم، خیلی نا امید میشم و شاید بزنم کل کارو خراب کنم. در کل فک میکنم قناعت و اینکه با داشته هامون خوشحال باشیم میتونه به شاد بودنمون کمک کنه، نه اینکه با دیدن خونه شاه بزنیم خونه ی خودمونو خراب کنیم. خودمم نفهمیدم چی گفتم.....)))
در مورد ازدواج هم چون شرایطم هیچوقت کامل نبوده همیشه تردید داشتم...! از راهنماییتون بی نهایت مچکرم

[Shadi.hedayat]

سلام مجدد
اولا تشکر میکنم از اینکه به پیام من پاسخ دادید، این باعث دلگرمی من شد. من آقا هستم... توصیه هاتون خیلی کاربردی و مفید هستن ولی این کارها واسه من فقط بعنوان مسکن برای همون لحظه خوبه، مثلا وقتی با دوستامم خوشحالم ولی به محض اینکه ازشون جدا میشم دوباره غم و غصه میاد سراغم. اینکه بگم من خیلی خوشبختم در حالیکه هیچ انگیزه ای ندارم خیلی سخته! ولی بازم خدارو شکر بخاطر همه چیزهایی که بهم داده، سلامتی، روزی حلال، مادرم (که میخوام دنیا بدون اون نباشه) و همه چیزای دیگه.... . یه بار این روش کاغذو امتحان کردم ولی از ترس اینکه کسی ببینش پارش کردم ریختم دور! <بازم ممنون از پاسختون>

کاغذ رو جایی می چسبوندین؟

[latif]

کاغذ رو جایی می چسبوندین؟

نه. فک میکنی تاثیری داره؟

[Shadi.hedayat]

نه. فک میکنی تاثیری داره؟

بله صددرصد.اما بستگی به فکرتونم داره.شماوقتی قدرت شک در درونتون رشد داشته باشه مطمینا تاثیرشوهرگز نمیتونین حس کنین اما اگه واقعا تمایل به ایجاد تغییرات رفتاری و همچنین مثبت اندیشی ایمان کامل داشته باشین به مرور زمان تاثیرگذاریشو حس خواهید کرد. در ضمن خیلی عذر میخوام اما من فکرمیکنم شما سعی نمیکنین مثبت فکرکنید.چون مثبت فکرکردن یه روزه یایه شبه اتفاق نمی افته که.مثبت اندیشی به زمان محتاجه.حتی ممکنه یه سال یا بیش تر هم طول بکشه.شما اگه پشتکار داشته باشین و صبور باشین و تلاش زیادی هم کنین نتیجه شو میبینین.به هرحال اگه فکر میکنین این راهکار تاثیر نداره دیگه تصمیمش با خودتونه که میخواین تغییر در طرز فکرتون بوجود بیارین یا خیر..